Over de Groezeweg van Bruggenum naar Hanssum
Als de Punchers in Heythuysen punchen loop ik over de Groezeweg naar Hanssum. De zon schijnt, de akkers zijn dor. Het gras, op de oude aanwas van de rivier, is nog opmerkelijk groen. Er staan koeien te grazen, die zich in groepjes verplaatsen. In de populieren en eiken langs de weg hangt tussen de bladeren en takken de voorbode van de herfst. Zwarte raven bevolken een akker.
Voor me kronkelt de Maas als een blauw lint door het landschap. Vissers bevolken de oever. Veel Duitser. Er vissen hier veel Duitsers in de Maas. Het valt me op, meer ook niet. Af en toe passeert een binnenvaartschip. De honden rennen voor me uit.
In een bocht van de Groezeweg, ligt de zand en grindwinning van Kuypers Kessel. Sinds 1992 wordt de grond hier weg gegraven voor de bouwputten elders in de regio. De gaten die overblijven, krijgen een recreatieve bestemming of gaan dienst doen als overloopgebied voor het overtollige en stijgende water van de Maas.
Als ik ter hoogte van het ‘Oog’ ben, keer ik om en loop terug naar de Sint-Aldegundiskerk waar mijn bus staat. Nee… deze middag is er niet veel gebeurd. waarom het gras op de aanwas nog zo groen was, weet ik ook niet. En waarom er veel Duitsers in de Maas vissen weet ik evenmin. Ook ben ik onwetend over Aldegundiskerk en het dorp Bruggenum. Ik zou me in al deze zaken kunnen verdiepen. Maar ik doe dat niet. Ik ben hier per ongeluk beland. Het weer is veel te mooi en mijn hoofd voortreffelijk leeg. Het is genoeg dat ik er ben. Fijn dat jullie er zijn. Steen, gras, rivier, boom, weg, kuil, zand, vis, Duitser, koe. Dat ik welkom ben in jullie wereld. En dat we er zijn.
Ik ben op deze korte tocht misschien wel wat op mijn honden gaan lijken. Die rennen door het landschap, zonder zich ook maar iets af te vragen, maar ze zijn wel heel erg tevreden.
Terug in Heythuysen eet ik ijs op het Wegbergplein, in de schaduw van een muur. Uit de winkel van Jacqueline & Wilhelmien komen tevreden punchers. Ze lopen het plein over waar de zon over zijn hoogtepunt heen is. Ze hebben ruim drie uur gepunched in Brei & Allerlei en hebben hun punchwerk bij zich. Ze kijken blij. Net als ik…. Net als …
Ik steek het plein over en haal Natas op om terug te rijden naar Delft.
In oktober is ze terug voor weer een zoownatas workshop. Kijk daarvoor op de evenementenpagina.