De laatste dag
Ik zeg het niet graag. Ik zit verlegen om tekst. Er wordt mij weinig toegestuurd. Ik vrees dat ik de honden weer moet gaan inzetten.
Als ik mijn whatsapp berichten door scrol zijn er eest foto’s van de winkel in de Vester Kirkestræde. Daarna impressies van Randers. Een staat met kasseien en een oud gebouw met torentjes. Ik probeer het gebouw te googlen, maar vindt het niet terug. En er is het beeld van een lege Vester Kirkestræde. Ik kan sowieso niet veel over Rangers vinden op internet.
Het is nu 22.30 uur. De workshops zijn voorbij. Gisterenavond bij het punchen zat de winkel vol. Vanavond bij het priegelhaken was het minder druk. Deze workshop kost altijd wat meer energie. Morgen stappen the girls weer in de Alto voor de terugtocht naar Delft.
Terwijl ik dit schrijf is erop Ziggo-Sport een Rugby wedstrijd gaande. Nieuw Zeeland tegen Uruguay. De tiende try voor Nieuw Zeeland valt. 73-0. De verhoudingen zijn zoek, het commentaar is niet om aan te horen en Nieuw Zeeland speelt wreed. Deze notitie zal Tara interesseren. Net als haar broers is ze opgegroeid met Rugby. Maar dit terzijde. Ik ga de honden uitlaten. Ik wil u tot slot deze mededeling niet onthouden.
